Zhurma konsiderohet si një nga gjërat e padëshiruara të përditshme që hasim, në një kohë kur duhet të jemi më të përgjegjshëm ndaj vetes dhe mjedisit (ose të paktën të besojmë në të), zhurma konsiderohet kushti kryesor për të cilin duhet të gjejmë një zgjidhje.

Dhe ndërsa zvogëlojmë zhurmën e jashtme, vendosim masa, shkruajmë ligje dhe në mënyra të ndryshme përpiqemi të mbrohemi nga zhurma e padëshiruar, ne grumbullojmë dhe rrisim atë që mund ta quajmë zhurmë të brendshme në baza ditore. Zhurma e brendshme është një armik aq serioz sa zhurma e jashtme. Ajo na ndalon të biem në kontakt me mendimet, ndjenjat, nevojat dhe dëshirat tona. Na pengon të shoqërohemi me miqtë, ose të shoqërohemi me diçka që është e dobishme për ne – dhe kjo është heshtja!

Dhe më interesantja – ne nuk nënkuptojmë vetëm një qeshje të thjeshtë “Ha Ha Ha” dhe në fakt është shqetësuese se sa lehtë e pranoni zhurmën dhe është vërtet e dëmshme. Përveç kësaj, sa më shumë që jemi të ekspozuar, aq më e madhe është “doza” që na nevojitet për zhurmën. Nëse dorëzohemi në një situatë të tillë ajo do të na mposhtë, ekspozimi ndaj zhurmës thjesht nuk ka fund. Fillon me “vetëm edhe disa minuta dhe pastaj jeni duke dëgjuar një këngë tjetër”, atëherë keni situata të tilla si “lërmëni të shikoj një episod tjetër, ta kontrolloj përsëri postën, të shikoj se çfarë ka në mediat sociale”. Ne përfundojmë me TV të ndezur, edhe pse nuk shohim asgjë në të, radio të ndezur gjatë vozitjes, edhe pse nuk dëgjojmë ndonjë gjë të veçantë, YouTube është “e kyçur” derisa të regjistrojmë papritmas ndonjë reklamë që na irriton vazhdimisht … Në të njëjtën kohë, heshtja bëhet e dyshimtë. Një tregues banal i kësaj është që ne shpesh pyesim një person që është i heshtur: “A jeni mirë, a ndoshta keni nevojë për diçka?”, Duke krijuar një ndjenje ankthi, ndërsa qëllimi kryesor është thyerja e heshtjes.

Heshtja është e shkëlqyer, edhe kur përdoret vetëm herë pas here në sasi të vogla. Ekspertët thonë se heshtja na ndihmon të heqim qafe stresin dhe presionin. Në të njëjtën kohë, ne mendojmë jo vetëm për presionin mendor, por edhe për presionin fizik. Të paktën kështu tregon një studim amerikan i vitit 2006 i botuar në revistën “Heart”. Ky hulumtim zbulon se 2 minuta heshtje absolute jep efekte më të mira sesa 2 minuta ekspozim ndaj muzikës relaksuese.

Heshtja gjithashtu na ndihmon të rigjenerohemi mendërisht. Shpesh jemi të shpërqendruar, të lodhur mendërisht dhe kemi vështirësi në përqendrim. Vështirë se marrim vendime, me vështirësi zgjidhim problemet ose krijojmë ide të reja. Por, sipas teorisë dhe rikuperimit të vetëdijes, truri mund të rigjenerojë burimet e tij të kufizuara njohëse kur jemi në ambiente me nivele më të ulëta të informacionit ndijor se zakonisht. Me fjalë të tjera, në heshtje, truri mund të ulë “frenat” dhe të lejojë që vëmendja të rikthehet.

Heshtja na shërben edhe për pjekjen emocionale dhe rritjen shpirtërore. Ajo hap rrugën e njohjes së vetvetes dhe vetë-pranimit, dhe këtë e bën butësisht dhe pa u vërejtur, në heshtje dhe pa zhurmë – në fund të fundit, të gjitha këto karakteristika janë të denja për heshtje.

Prandaj, nëse tashmë jeni siguruar që papafingoja juaj është e izoluar nga zhurma, nëse jeni përpjekur të mbroni hapësirën tuaj nga zhurma dhe nëse jeni në ndonjë mënyrë të vetëdijshme për efektet negative të zhurmës së madhe, përpiquni të ekspozoheni ndaj heshtjes çdo ditë, për aq sa është në fuqinë tuaj për ta kontrolluar atë.

Pra, mos harroni se heshtja e bën shpirtin të lumtur dhe se heshtja është e shëndetshme për veshët.

Nëse nuk na besoni, dëgjoni zërat e këtyre zemrave të mençura.